Uszy psa – barometr emocji i źródło informacji

Uszy psa. Są małe i chowają się pod górą pluszu albo duże i sterczą wyprostowane, okrągłe lub podłużne, niektóre wiszą, inne oklapły, bezwłose lub tak okryte sierścią, że prawie ich nie widać. Uszy psów są tak różnorodne, jak ich rasy, niejednokrotnie są nawet jej wyznacznikiem.

Jeszcze dziesięć lat temu niepożądany, w postrzeganiu hodowcy, wygląd psich uszu korygowany był chirurgicznie. Zabieg taki to kopiowanie uszu. Podobnym zabiegiem było przycinanie ogona. Wykonywany był on w pierwszych tygodniach życia zwierzęcia przy użyciu specjalnych nożyc. Po osiągnięciu „odpowiedniego” kształtu uszy usztywniano tak, by po zdjęciu opatrunku zachowały pionowa pozycję. Powodem wykonania zabiegu teoretycznie było uchronienie czworonoga przed skaleczeniami np. w trakcie polowania, w praktyce było jednak potrzebą utrzymania „tradycji” wymyślonego przez ludzi wyglądu psa. Wprowadzona w 2012 roku nowelizacją Ustawy o Ochronie Zwierząt. Art.6 ust. 1a Ustawy o Ochronie Zwierząt wyraźnie określa, że przez pojęcie znęcania się nad zwierzętami rozumie się także zabiegi mające na celu zmianę wyglądu czworonogów w tym przycinanie uszu i ogonów. Od czasu tego dobermany, pitbulle, dogi argentyńskie, cane corso, owczarki środkowoazjatyckie, dogi kanaryjskie, niemieckie, boksery czy też american staffordshire terriery cieszą się naturalnym kształtem uszu i ogona.

W przeciwieństwie do nas, ludzi, psy mogą poruszać małżowinami usznymi w prawie wszystkich kierunkach, co pomaga optymalnie wychwycić odgłosy. Obserwując psa podczas eksploracji ekscytującego terenu, zauważymy, że informacje odbierane przez uszy są zgodne z kierunkiem widzenia zwierzęcia. Dwoje uszu jest od siebie niezależnych, dzięki czemu może zostać pobrana znacznie większa ilość informacji z otoczenia niż w przypadku małżowiny usznej nieruchomo przymocowanej z boku czaszki.

Psy skupiające się na czymś, na przykład na jeleniu stojącym w lesie, napinają właściwie całe ciało. Napięcie to obejmuje również uszy.

Uszy naszych psów mają również tę zaletę, że w przeciwieństwie do wyglądu oczu czy mimiki mogą dostarczyć nam wielu informacji o tym, co pies aktualnie robi, jaki jest jego nastrój, samopoczucie. Uszy skierowane do przodu są przeważnie połączone z uwagą i skupieniem co może być oznaką zachowań przyjaznych, na przykład w oczekiwaniu na smakołyk lub ulubioną zabawkę ale również zapowiadać agresję lub zachowania łowieckie skierowane na ulubionego wroga np. kota.

Zrelaksowane psy najczęściej ”noszą” uszy bokiem i „luźno”, jest to jednak cecha bardziej indywidualna niż w przypadku skupienia. Uszy skierowane do tyłu i do dołu również podkreślają przyjazne, pokojowe podejście. Uszy osadzone bardzo blisko siebie i skierowane w dół lub nerwowo poruszające się często wskazują na strach i niepewność nie raz w połączeniu z budzącą się agresja.

Uszy psa to ciekawy barometr psich emocji na który warto zwrócić uwagę poznając naszego przyjaciela, jego potrzeby, zainteresowania, lęki.

Emil Sienny – napsitemat.com.pl

fot. Pixabay.com