Polski owczarek nizinny to pies dla rodziny o pasterskiej genezie

Do jednej z najciekawszych polskich ras psów należy polski owczarek nizinny. W klasyfikacji międzynarodowej World Kennel Union (WKU) znajduje się on w grupie 1 pod numerem 48. Jest to jedna z ras hodowanych m.in. przez hodowców z Polskiego Porozumienia Kynologicznego (PPK).

Polski owczarek nizinny – geneza

Wszystkie psy mają swoje genezy. Niektóre wręcz starożytne a inne współczesne. To samo dotyczy ich przeznaczenia. Pierwotnie polski owczarek nizinny był psem typowo pasterskim.

– Zanim polski owczarek stał się polskim, jego praprzodek był psem z okolic Tybetu, a tuż po okresie wpływów rzymskich, o których uczymy się w szkole pod hasłem bursztynowego szlaku, wraz z nomadami, Hunami, w okresie zwanym wędrówkami ludów, czyli około V wieku po narodzeniu Chrystusa, na tereny współczesnej Polski, zamieszkanej wówczas przez Barbarzyńców, jak nazywali tę ludność Rzymianie, trafił pies tybetański

– mówi Piotr Kłosiński, prezes Polskiego Porozumienia Kynologicznego, które zrzeszone jest w World Kennel Union.

– W zmiennych kolejach lat, wieków, psy nomadów ewoluowały, by w średniowieczu być psami typowo pasterskimi, o których wiemy już nieco więcej. Rola psów pasterskich, zwłaszcza przy wypasie owiec jest już nam doskonale znana w XVII wieku, gdzie znajdujemy więcej źródeł historycznych, a nie tylko już archeologicznych. Owczarskie psy nizinne stanowią jednak zagadkę dla badaczy spierających się o ich genezę

– dodaje Kłosiński.

Kiedy owczarek nizinny stał się „Polakiem”?

Prezes PPK przypomina, że po II wojnie światowej polscy kynolodzy intensywnie zajęli się odtwarzaniem rasy owczarków nizinnych. Jak można z kolei przeczytać w internetowej encyklopedii pod hasłem polskiego owczarka nizinnego:

„Rozpoczęły się wystawy i przeglądy hodowlane, na których dokonywano selekcji osobników, kierując się przede wszystkim ich typem i charakterem. Istotny wkład w szybszy rozwój hodowli owczarków miała lekarz weterynarii Danuta Hryniewicz, właścicielka hodowli „Kordegarda”. Z tej hodowli pochodził pies, „Smok z Kordegardy”, który stał się wzorcowy eksterierowo oraz charakterologicznie dla pierwszego opracowanego standardu”.

Polski owczarek niziny został ostatecznie uznany za polską rasę w 1963 roku. Do dzisiaj istnieje w kilku kolorach. Różne typy wielkości były hodowane w czasie odtwarzania rasy (lata 50. I 60.) i dwie skrajne wielkości zostały odrzucone. W chwili obecnej została wersja średnia.

Polskiego owczarka nizinnego charakteryzuje piękne futro o gęstym włosie składające się z dwóch warstw. Dzisiaj polski owczarek nizinny jest najczęściej towarzyszącym psem domowym i w tej roli odnajduje się doskonale. Polski owczarek nizinny jest psem inteligentnym, o dobre pamięci, przyzwyczajającym się do ludzi, ale też jest psem szczekliwym, tzn. jako pies terytorialny raczej na pewne będzie nam szczekaniem zapowiadał przyjście do domu gości, zarówno proszonych jak i nieproszonych.

Polski owczarek nizinny jest polską rasą, z której dumni są hodowcy, a zadowoleni posiadacze psów na całym świecie, bowiem polski owczarek nizinny jest także polską perłą eksportową.

Piotr Strumieński

Fot. za Wikipedia Pleple2000FotoliaPixabay.com