Labrador retriever – pies o płetwiastych łapach

 Labrador retriever – pies o płetwiastych łapach

Labrador retriever jest popularnym psem, który słynie z przyjemnego charakteru, lojalności i pomocnego usposobienia. Większość labradorów to zwierzęta domowe, wiele z nich wspomaga ludzi w trudnych sytuacjach. Labrador retriever świetnie sprawdza się jako pies poszukiwawczy i ratowniczy, policyjny, myśliwski, wędkarski i przewodnik.

Labrador retriever nie pochodzi z Labradoru

Rasa ta powstała na południe od kanadyjskiego Labradoru, dokładnie na wyspie Nowa Fundlandia. Wszystko zaczęło się od krzyżowania, zapewne w pierwszej fazie samoistnego, lokalnych psów wodnych z psami nowofundlandzkimi. Zaowocowało to stworzeniem St. John’s water doga (wodnego psa św. Jana), wymarłej już rasy czarnych psów z białymi znaczeniami na pysku. Uznaje się, że właśnie te psy są rodową odmianą rasy labrador retriever. Dalsze krzyżowanie ich z innymi psami i udoskonalenia połączeń genetycznych zaowocowały tym, co znamy dzisiaj jako labrador retriever (retrieve = aportować, przynosić, ratować, odzyskiwać, wydobywać). Z Nowej Funlandii rasa rozprzestrzeniła się do Anglii, gdzie obdarzyli je szczególnym zainteresowaniem hrabiowie Malmesbury.

Zanim Labrador zyskał sławę, rasa prawie wymarła

W czasie, w którym w Anglii labrador podbijał dwory szlacheckie, w Nowej Fundlandii  wprowadzono ograniczenia dotyczące psów. Prawo zminimalizowało możliwość posiadania psów do jednego na rodzinę. Dodatkowym obciążeniem było opodatkowanie właścicieli czworonogów. Wysokie podatki w związku z posiadaniem psów płci żeńskiej w wielu wypadkach doprowadziły do uboju szczeniąt z miotów. W rezultacie czego rasa ta w XIX wieku prawie zniknęła z Kanady. W latach osiemdziesiątych statecznie wyginął wodny pies św. Jana w swej pierwotnej formie. Labradory przetrwały jednak w Anglii. Przez kynologów uznane zostały na początku XX wieku.

Labrador retriver to pies przystosowany do pływania

Korzenie psa wodnego św. Jana pozostały u Labradorów do dziś. Tak jak przodkowie rasy z zaangażowaniem pomagali rybakom, nosząc sieci i liny lub wyciągając ryby z lodowatego morza, tak współczesne labradory uwielbiają wodę. Ich fizjonomia sprawia, ze czują się w wodzie jak ryba. Znane są ze swoich płetwiastych łap i spłaszczonego, przypominającego wydrę ogona, dzięki któremu zachowują równowagę i mogą sterować ciałem podczas pływania. Labradorom nie straszna jest również niska temperatura wody. Przed przemarznięciem chroni je podwójna sierść, którą zrzucają dwa razy w roku. Cechą charakterystyczną sierść Labradorów jest jej warstwowość.  Składa się ona z zewnętrznej gęstej, prostej, dłuższej sierści i spodniej warstwy miękkiego, podobnego do puchu futra. Całość działa jak warstwa izolacyjna. Podszerstek zatrzymuje ciepło i zapobiega przedostawaniu się wody dzięki czemu sierść jest praktycznie wodoodporna.

DW/fot.Picabay.com

Czytaj także artkykuł Katarzyny Witkowskiej z PPK pt. „Czy Golden retriever to pies na kaczki, czy pies rodzinny? A może pies terapeuta?”

Zobacz także