Choroby serca u kotów

Chociaż większość kocich chorób serca diagnozuje się u kotów w średnim i starszym wieku, niektóre kocięta rodzą się z nimi. Na szczęście te wrodzone wady serca są stosunkowo rzadkie i występują tylko u jednego lub dwóch procent kociąt. Wśród tych zaburzeń najczęściej rozpoznawane są: ubytek przegrody międzykomorowej (VSD), przetrwały przewód tętniczy (PDA) oraz dysplazja zastawki mitralnej (MVD).

Wrodzone wady serca

Najczęściej diagnozowane wady wrodzone dotyczą problemów związanych albo z budową i działaniem zastawek serca, albo z otworami w przegrodach. Cztery komory serca są oddzielone wewnętrznie ścianami mięśniowymi (przegrodami) i zastawkami jednokierunkowymi, które utrzymują przepływ krwi we właściwym kierunku.

Ubytek przegrody międzykomorowej

Najbardziej powszechnym ze wszystkich jest ubytek przegrody międzykomorowej (VSD), który jest otworem w przegrodzie międzykomorowej, tkance mięśniowej, która oddziela lewą i prawą komorę i zapobiega przekierowywaniu (przetaczaniu) krwi z jednej z tych dolnych komór do drugiej. Rozmiar otworu i ciśnienie po obu stronach przegrody określają kierunek i ilość przepływu krwi, która przepływa przez VSD. Mały VSD zwykle nie ma znaczenia i można oczekiwać, że dotknięty kociak będzie się dobrze rozwijał i prowadził normalne życie. Umiarkowany lub większy otwór może jednak spowodować wystarczający przepływ krwi, aby wywołać objawy kliniczne, takie jak oddychanie z otwartymi ustami i nietolerancja wysiłku. Jeśli dziura jest wystarczająco duża, kot może rozwinąć zastoinową niewydolność serca.

Otwarty przewód tętniczy

Drugą najczęstszą wrodzoną wadą serca jest otwarty przewód tętniczy (PDA). Przed urodzeniem naczynie krwionośne, zwane przewodem tętniczym, łączy aortę płodu z tętnicą, która prowadzi do płuc. U normalnego kociaka naczynie to zamyka się w ciągu jednego lub dwóch dni od urodzenia. Jednak w przypadku PDA przewód tętniczy pozostaje otwarty (drożny), co powoduje nadmierny przepływ krwi z serca zwierzęcia do płuc. Chociaż stan ten może potencjalnie prowadzić do niewydolności serca, można go skorygować chirurgicznie (związać lub zamknąć za pomocą klipsa) w ciągu kilku miesięcy po urodzeniu kociaka lub nawet wcześniej, jeśli chirurg uzna, że ​​kotek jest wystarczająco duży i zdrowy.

Dysplazja zastawki mitralnej

Inną często diagnozowaną wrodzoną wadą serca u kotów jest dysplazja zastawki mitralnej (MVD). W tym przypadku zastawka mitralna, która normalnie utrzymuje przepływ krwi w jednym kierunku z lewego przedsionka do lewej komory, jest zniekształcona i staje się nieszczelna, umożliwiając przepływ krwi wstecz do lewego przedsionka, gdy komora się kurczy. Może to prowadzić do rozwoju zastoinowej niewydolności serca, skutkującej klinicznymi objawami trudności w oddychaniu, nietolerancji wysiłku fizycznego, utraty masy ciała i wymiotów. U kotów z rozszerzonymi przedsionkami mogą również powstawać skrzepy krwi, przedostające się do tętnic, czego efektem  może być  blokada dopływu krwi do narządów i mięśni.

Pozostałe wady

Rzadziej spotykane wrodzone wady serca u kotów to zwężenie zastawki pnia płucnego, oddzielającej prawą komorę od tętnicy płucnej lub zastawki aortalnej.

Wspólną cechą wrodzonych wad serca jest występowanie szmerów nad sercem. Szmer serca to nienormalny, zwykle świszczący lub szorstki dźwięk, który można usłyszeć za pomocą stetoskopu podczas badania fizykalnego. Szmery serca są spowodowane turbulentnym przepływem krwi, który jest wywołany przez te defekty. Echokardiografia jest na ogół najlepszą metodą diagnozowania wrodzonych wad serca.

Chociaż niektóre kocięta z wrodzonymi wadami serca mogą pozytywnie reagować na leczenie farmakologiczne lub, w niektórych przypadkach, chirurgiczne, rokowanie w przypadku ciężkich i/lub mnogich wrodzonych wad serca jest niestety często złe. Drobne wady mogą być jednak dobrze tolerowane i mogą nawet wiązać się z normalną długością życia.

źródło: Vet.cornell.edu

foto:Pixabay